Het kerkhof achter de Dorpskerk.
Wat een eer dat ik een stukje mocht dikteren voor de site over het kerkhof.
Daar ik de oudste en ook hoogste boom hier op het kerkhof ben was dat eigenlijk ook niet zo verwonderlijk. Maar ja, het moest natuurlijk wel gevraagd worden.
Vanaf mijn hoge positie, naast het hoofdhek aan de Treubstraat, heb ik een heel mooi uitzicht over het kerkhof, ik zie iedereen komen en gaan. En vooral wat het kerkhofteam , vrijwilligers van de Protestantse Gemeente Voorschoten, hier iedere dinsdagmiddag doet en dat is niet mis.
Hoewel ze ook vaak wel drie kwartier verdwenen zijn, koffie drinken noemen ze dat, maar in die tijd zou je wel 10 kopjes koffie op kunnen, denk ik. Maar misschien hebben ze dan ook gelijk wel werkoverleg.
Maar goed, we zouden het over het kerkhof hebben.
Rond onder mij staan een viertal Libanon Ceders, een treurbeuk en een meidoorn die in de plaats van de hemelboom geplant is, 3 jaar geleden. Ook staat er vlak bij nog een conifeer. Verder staan aan de rand van het kerkhof Liguster, haagbeuk en groene en bonte hulst. Over het kerkhof verspreid staan er nog een aantal taxussen. Er staat zelfs nog een appelboom een paar soorten prunussen, diverse soorten coniferen, een paar sparren, 2 berken en heel wat lage bloeiende struiken. En nog een paar ceders. De mooiste daarvan vind ik zelf wel de seringen en de sleedoorn en het krentenboompje. En in de zomer dan natuurlijk de rododendron en de hortensia. Maar er bloeit nog veel meer, te veel om op te noemen.
Naar de aard van de seizoenen kan je hier steeds wat anders vinden.
In het voorjaar komen al de bolgewassen tot bloei die het team er de vorige herfst heeft ingezet.
Dat is altijd een heel fleurig begin van het jaar. In die tijd lopen ook de struiken onder mij uit en sommigen bloeien dan heel mooi. In april bloeit aan de andere kant op het kerkhof heel uitbundig de Japanse kers. Zijzelf noemt zich altijd “de Freule”. En zij heeft ook al een aantal malen een stukje in de kerkklok geschreven. In mei lopen de meeste bomen, waaronder ik zelf, uit. Alleen de treurwilg staat dan al vol in blad. Hij is van de bomen altijd de eerste die uitloopt. In die tijd planten de mensen van het kerkhof ook de zomerplanten zoals afrikaantjes, begonia’s, dahlia’s en noem maar op.
Intermezzo
23 maart 2021 is de treurwilg weer gesnoeid. Dat wordt professioneel 1x in de 2 jaar gedaan. De treurwilg heeft zijn beste jaren gehad.
Een aantal koppen welke zeer slecht waren zijn verwijderd met behulp van een kettingzaag. Zij hadden alleen nog een goede buitenkant. Maar vanbinnen waren zij helemaal verrot.
Omdat de boomverzorgers er toch waren hebben ze bij mij (Quercus de zomereik) een paar dode takken verwijderd. Door de droogte de afgelopen zomers ben ik niet veel gegroeid maar ik voel me toch wel goed. Ook mijn naaste buren de Libanon Ceders zijn helemaal nagekeken. Daar zijn ook de nodige takken gesnoeid. Ook de andere bomen hier op het kerkhof zijn gecontroleerd.
Het meeste werk heeft het kerkhofteam aan het onkruid wieden en dan vooral op de grindpaden. Dit gebeurt meestal met de hand maar ook wel met een schoffel. Gelukkig wordt er hier op het kerkhof nooit gif gestrooid tegen het onkruid. En daar ben ik wel heel blij om. In het najaar moet er ook veel blad geharkt worden op de grindpaden. De groenbakken zijn dan altijd alle drie tot de nok gevuld. In de winter wordt er gesnoeid.
Door al het groen en de hoge ligging is het hier een oase van rust midden in het dorp. En dankzij het werk van het kerkhofteam is het hier ook goed toeven in de zon op een van de bankjes, genietend van kleur en rust. Veel zou ik nog willen vertellen maar dan wordt het te veel voor deze bladzijde.
Quercus de zomereik, Willem van Delft.
Op de afbeeldingen kunt u zien welke bomen en planten er allemaal zijn.
